Eigendomsrechten
De inhoud van de Sterren- en planetenkalender, de zelf geschreven artikelen, de eigen Dierenriemkaarten en al het overige oorspronkelijke werk op deze website is auteursrechtelijk beschermd.
Je mag voor eigen gebruik de origineel gemaakte afbeeldingen en de tekst printen, ed. Eerlijke handel (fair trade) houdt in dat je ook de bron vermeldt:
Uitgevers, reclamebedrijven, tijdschriften, schoolkranten en andere publicisten mogen niet:
- Afbeeldingen gebruiken voor (reclame-)drukwerk zonder toestemming vooraf.
- De hemelkaarten copyeren, dit en dat een beetje veranderen, wat aanvullingen links en rechts en een zogenaamde eigen sterrenkalender uitgeven.*
- De tekst (gedeeltelijk) overnemen in een andere publicatie zonder bronvermelding.
- Afbeeldingen gebruiken voor een andere website zonder bronvermelding.
Ze dienen voor het publiceren met "Een Klaar Zicht" contact op te nemen.
Een bijdrage in de onkosten kan overgemaakt worden naar:
"Een Klaar Zicht", Silvolde
IBAN: NL34INGB0004464124
BIC: INGBNL2A
Bij beeldmateriaal dat gedrukt gaat worden, dient een duidelijke bronvermelding te komen:
© Liesbeth Bisterbosch, "Een Klaar Zicht"
"Star and Planet Almanac" and the "Stargazers' almanac"
De Engelse uitgeverij Hawthorn Press was jarenlang de uitgever van de Engelse versie van Sterren- en planetenkalender, genaamd "Star and Planet Almanac".
Hawthorn Press had in 2002 gevraagd de originele bestanden van de kalender 2003 op een CD naar hen toe te sturen voor taalcorrecties. Zo waren ze in bezit gekomen van de 36 horizonkaarten en de zes stijve-nek-kaarten van de "Star and Planet Almanac".
Het jaar erop annuleerden ze op het laatste moment de kalender 2004. Het jaar daarop kwamen ze met zogenaamd hun eigen publicatie "Stargazers' almanac" 2005 op de markt. Deze was zo overduidelijk plagiaat dat ze me, na heel wat gedoe, achteraf toch wat auteursrechten betaalden.
Het jaar daarop hadden ze geraffineerder, minder opvallend bedrog gepleegd. Hawthorn Press gebruikte niet meer de avondkaarten, maar mijn twaalf middernachtkaarten (zie Extra, Zichtbare beelden) voor de "Star and Planet Almanac".
Bovendien was er wat meer veranderd, zoals een andere verhouding van de lengte ten opzichte van de breedte en er waren wat sterren weggehaald.
Martin Large, de uitgever van Hawthorn Press: "Copyright law is clear. The general idea is not copyright, but the particular expression is." Door een sterretje weg te halen ontstaat er volgens hem juridisch gezien een andere expressie van de sterrenhemel. De voormalige groothandelaar vindt niet dat hij plagiaat pleegt. De veranderde bestanden zijn immers niet 100% identiek aan de originele bronbestanden.
"The legal definition of plagiarism is copying an image by mechanical means (like scanning, photocopying/photographing or even tracing), or copying a series of words."
Hawthorn Press deed dit niet. Ze ontving de originele PDF bestanden, veranderde her en der wat en zo ontstaat volgens de Engelse uitgever een eigen creatie.
Hawthorn Press gaf in 2005-2009 de "Stargazers' almanac" met een variant van mijn hemelkaarten uit. Vanaf de "Stargazers' Almanac" 2010 geeft Floris Books de plagiaatkalender uit
Martin Large stapte over van boeken naar huizen en deed de sterrenkalender over aan zijn collega van Floris Books die ook andere sterrenpublicaties uitgeeft. Bij de nieuwe uitgever zijn de zogenaamde auteur van de 12 grote hemelkaarten en die hemelkaarten dezelfde gebleven. Ze gebruiken dus ook mijn twaalf middernachtkaarten. Er zijn in hun publicaties erom heen kleinere aanpassingen; de sterrenkaarten zijn echter nog steeds dezelfde.
Volgens de uitgever van Floris Books, Christian Maclean, hebben die 12 kaarten 'puur toevallig' dezelfde tijd en noorderbreedte als de twaalf middernachtkaarten van de oorspronkelijke "Star and Planet Almanac".
Hoewel hij me in 2004 geholpen heeft, hoe te onderhandelen met Martin Large over de auteursrechten en meegemaakt heeft hoe Martin Large het jaar erop geraffineerder plagiaat pleegde, ontkent ook hij plagiaat.
De Nederlandse wet beoordeelt plagiaat anders dan de Engelse wet. Voor de Nederlandse wet is elke vorm van "dom copyeren" verboden:
"Wie wordt geconfronteerd met de beschuldiging dat een werk overgenomen of afgekeken heeft, en stelt dat de gelijkenis puur toeval is, moet dat bewijzen (een omgekeerde bewijslast dus!) Dit omdat puur toevallige gelijkenis in het auteursrecht zeer zeldzaam is."
Dat bewijs moet dan meer zijn dan een verklaring van de verweerder dat hij het werk niet heeft ontleend, maar vereist aanvullend bewijs op basis waarvan de toevalligheid kan worden aangenomen. Dit kan bijvoorbeeld zijn bewijs van het feit dat het beweerdelijk inbreukmakende werk ontworpen was voordat het beschermde werk bekend kon zijn (HR 18 feb 2000, RvdW 2000, 66C, De Vries/De Boer).
Het Nederlandse recht biedt meer bescherming dan het Engelse.
